تحلیل ویژگی های روانسنجی پرسشنامه ی مهارت های بین فردی (isa) از دیدگاه دانشجویان دانشگاه تبریز و علوم پزشکی تبریز

زمینه و هدف: یکی از مهارت های مورد نیاز برای زندگی اجتماعی، مهارت های ارتباطی میان فردی است.  ارزیابی مهارت­های میان فردی در عصر حاضر به علت رشد و توسعه شبکه­های اجتماعی بسیار حایز اهمیت است. بنابراین ضرورت دارد ابزاری در این زمینه تعبیه شود. این پژوهش با هدف اعتباریابی پرسشنامه مهارت­های ارتباطی میان فردی فترو (2000) در بین دانشجویان دانشگاه تبریز و علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی، تعداد 750 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز و علوم پزشکی تبریز با روش نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه­ی استاندارد آزمون مهـارت های ارتباطـی میان فردی فتـرو بود که دارای 65 سؤال  با مقیاس 5 درجه­ای لیکرت بود. تحلیل داده ها، با بکارگیری آزمون آماری تحلیل عاملی اکتشافی انجام شد. یافته­ها: از بین 750 نمونه پژوهش، 423 نفر از نمونه ها دانشجویان دانشگاه تبریز و 327 نفر از دانشجویان علوم پزشکی تبریز بودند. با اجرای تحلیل عاملی اکتشافی بر روی 65 گویه، 6 عامل استخراج گردید و 54 گویه باقی ماند. برای نام گذاری عامل­های جدید از پرسشنامه­ی اصلی و پیشینه نظری و پژوهشی استفاده شد. این 6 عامل (همدلی و صمیمیت، ابراز وجود، مهارت­های ارتباطی، توانایی حفظ ارتباطات، حل تعارض و مهارت­های گوش دادن) 26/45 درصد کل واریانس را تبیین می­کنند. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج حاصل از تحلیل عاملی عاملی اکتشافی، پرسشنامه­ی جدید نسبت به پرسشنامه­ی اصلی با تعداد گویه های کمتر و مولفه­های بیشتر می­ تواند برای سنجش مهارت­های ارتباطی میان فردی مورد استفاده محققان قرار بگیرد.